Am Määndig fahre mer sit neijschtem als emol üs de Stadt rüs. Mi Mann het, wiä viili anderi Gastronome un Frisär, am Määndig frei. S isch nit eso voll wiä am Sunndig un der heersch nur d Köehglocke litte un ab un zöe e Bulldog oder e Mähdrescher.
Also mir hän uf de Obend hi, zum Sunneuntergang in e scheeni Wirtschaft hocke welle un devor eweng rumdappe. Rumdappt simmer, aber des mit de Wirtschaft isch nit eso glaufe, wiä mer uns des vorgstellt hän. Eigentlig hämmer schu e ganz bestimmti Wirtschaft mit ere Üssichtsterrasse im Visier gha un hän gwißt, dass diä nit wiä viili anderi am Määndig zöe het, wil mir sin jo nit bled un hän unseri Hüsufgabe gmacht gha. Aber mer läärt niä üs. Diä hän Betriebsferie gha.
Schnell im Internet löege, wu e Wirtschaft uf het, jo Pfiffedeckel! Netz gits do obe keins.
Also simmer vu einere Wirtschfaft zöe de andere gfahre. Alli hän zöe gha oder sin voll gsi. Sin denn alli Gastronome un Frisär am Määndig in de Wirtschaft oder uffm Golfplatz, s Schwarzgeld nüsklopfe?
Am End simmer inere Wirtschaft im Daal glandet. Beinah wäre mer in de Schönberger Hof, wummer s letscht Mol im Winter gsi sin. (Wiäs dert gsi isch, kenne ner im Blogbeitrag „Sunndigsspaziergang“ in de Rubrik Friburg un Umgebung lääse .) Aber der het am Määndig au zöe.
Anstatt ere scheene Üssicht, hets am Schluss e scheene Blöemestrüß vum Feld gäh: Gladiole – Alti-Fraue-Blöeme, des bin ich jo au schu fascht. Ich hab de Strüß am End fascht nimmi hebe kenne, wils eso viili verschideni Farbe gäh het, wu mer alli gfalle hän.
Löege nur selber hi.

Adjee mitenand
sait s Rénate