„StadtLesen“ in Ändinge

Hit, vor nere Wuch bin ich bim StadtLesen in Ändinge (Endingen) gsi. Z Andinge, dät de iigebore Andinger sage. Fir alli wu des nit kenne, kennt mer des so erkläre: In de Stadt sin iberall Beächerregal ufbaut, mer kann sich Beächer schnappe un drin rum lääse. Bequäm sotts aber au si, wägedem lige Sitzsäck rum. „Fat boys“ sait mer dänne, iibersetzt „fetti Kerli“, also Fettsäck – bassender goht gar nit. Un fir diä, wu nit so sportlig sin, gits au Bänkli un Hocker. De Marktplatz het üsgsähne wiä e großes Wohnzimmer mit ere Bibliliothek.

Un am Frittig isch „Tag des alemannischen Dialekts“ gsi. Do bin ich higange, wil mer de Wunderfitzgigl kei Röeh glo het, was denn echti, richtigi Mundartautore so z’sage hän. Live isch des jo noch emol ganz anderscht, wiä wänn ders liesisch.

S isch nit schlecht gsi, was do botte wore isch. E ganz jungi Autorin het ihre Gedanke freie Lauf gloh, frei gsproche, ohni vum Blatt z lääse. Aber diä alte Hase hän au ebbis z verzelle gha, noochdenklig, weise un au giftig. Mer het gäärn zöeghorcht. Moderiert isch des Programm au no wore, in feinschtem Kaiserstöehlerisch. Des isch e Muettersprochler gsi, do gits keini Zwiifel.

Aber ich hab au eweng in d Beächerregal niglöegt un ei Böech rüsgfischt, ender zöefällig, wu ich bim Lääse eweng ins Stüüne kumme bin. Der Autor, de Gunnar Schade, het so vili Sache uf de Punkt brocht, wu ich denkt hab, räächt het er. Wurum fallt mir so ebbis nit ii?

Do, e kleini Koschtprob:

Die Menschen, die Toleranz und Menschlichkeit propagieren, haben meist ein sehr viel höheres Ansehen als die Menschen, die tolerant und menschlich sind.

Oder des:

Wir sollten keine Menschen klonen. Was wir brauchen, sind Originale.

Aber s isch irgendwänn zimlig kalt wore, ich hab gfrore wiä e Schnider un bin rückenschonend üs dem Sitzsack grobelt. Glickligerwis het mich keiner kennt.

Un Hunger hab ich au gha. Ich hab mich aber nit entscheide kenne, ob ich zum Dönerlade oder zum Chines goh soll. Am End hab ich s Auto vollbreselt mit eme Hildabretli. Des isch au göet gsi, aber eigentlig hätt ich meh Luscht uf ebbis Herzhafts wiä e Falafel oder abrootini Gmiäsnüdle gha.

Aber d Badwanne het mich gröefe un fir alli Fäll hab ich jetz jo immer e paar Bichse Wurscht do.

Adjée mitenand
sait s Rénate