Eigentlig hab ich jo e Gschicht zöe Pfingschte verzelle welle, aber s isch mer nit iigfalle, deswäge jetz des.
Shopping Queen, des isch e Fernsehsendung, kenne ner diä? In welem Sender, dass si kunnt, säl weiß ich nit, im Fernseh halt. Ich hab d Shopping Queen schu zwei mol quasi alöege miäße, wil si bi eberem gloffe isch, wu ich bsöecht hab. So ganz alles hab ich zwar nit kapiärt, ich will aber änewäg devu verzelle.
Des isch also eso. Diä, wu Shopping-Queen were will, rennt mit ere Assischtente-Tussi (wahrschins e Freundin) durch e Innestadt vu Kleidergschäft zöe Kleidergschäft un möeß sich inere bstimmte Zit fir e bstimmti Summe e nej Outfit zöelege un ufbretschtele, also nej ikleide un style loh, un am Schluß wirds immer kääb mit de Zit un si renne deno uf Steckilischöeh natirlig (diä sin jo au so praktisch fir e Stadtbummel) zöem Frisär ni. Dert wartet schu e ganz Team, dass si de Queen d Hoor scheen mache derfe – zöem Wäsche langts als nimmi – un dass si nere s Gsicht amoole derfe.
Also wenn ich d Shopping-Queen wäre wott, dät ich des eso mache, do wär ich schnell demit fertig.
Ich dät z Friburg in d Konviktstrooß goh – d Konviktstroß isch e wirklig scheeni kleini Stroß mit e Hüffe Läde, wu mer scheeni Sache kaufe kann, wu mer meischtens nit brücht. Un s git e baar nobli Boutique mit Frauekleider. Also ich dät in so eini ni goh (ich sage ene als Rechtsanwaltsgattinebekleidungsfachgschäfter) un z allererscht frooge, ob si au ebbis in minere Greßi, also vierzig ufwärts hän. Deno däte si hochnäsig meine, dass des nit eifach wäre dät, im Lade hän si so ebbis nit, si kennte aber mol im Lager löege, was si fir mich döe kennte. Wenn ich deno zeh Minüte bled im Lade rumgstande bin, däte si mit zwei erdfarbige oder steigraue Kleidungssticker uf mich zöe kumme un bedüre, dass es leider nit meh in minere Greeßi gäh dät. S Oberteil üs Cashmere un d Hose in Cool Wool. Uf mi Iwand, dass Wulle mich bisse dät, wir ich ufklärt, dass richtigi Cashmerewulle gar nit bisse kennt, Coolwool schu drei mol nit un ich bisher wahrschins nur minderwertig Glumbs agha hab. Derartig frejndlig ufklärt gang ich artig in d Kabine un probier a. D Hose spannt am Fidle un bißt an de Bei un de Bullover bißt iberall. Ich nimm beides un denk mer: Des kannsch göet uf Ebay vertickere. De Shopping-Etat isch jetz schu fascht ufbrücht. Also fir d Schöeh langts nur noch in de Deichmann. Dert kauf ich mir Sneaker mit Glitzer un denk mer: Diä stellscht im Kartong vor d Diire mit em Schildli dra: Ungetragen, Fehlkauf, Kassenbon leider verloren, gerne mitnehmen. Viel Freude mit den schicken Teilen.
Deno noch d Krönung fir d zöekinfitg Queen. Frisär un Make-up. Wil de Etat jo schu fascht erschöpft isch, gohts zöem Hairkiller, wäsche, Spitze schniide un sälwer föhne. Säll isch sowieso besser, sälwer föhne. Ich hab als schu emol denkt, si wenn mi Skalp, so hän si ammer rumzerrt un hinterher hab ich üsgsähne wiä e Pfingschtochs.
Zöem Schluss noch d Königsdisziplin. S Make-Up. Do wir ich sage, dass ich gege alles allergisch bin un nit vetrage kann un üserdem de natirlige Typ bin, dodezöe langt eweng e Puder un e dezente Lippestift un beides hab ich zöefällig im Handdäschli.
He, ich will doch nit, dass do eini ins Tepfli langt, wu si schu fir anderi Kundinni mit ihre Kappeschilderfingernegel drin rum dalgt het, un dodemit mir im Gsicht rumschlirgt. S tschüderet mich grad, wänn ich nur dra denk, was sich do alles eso unter de kinschtlige Kappeschilder asammlet. Un wenn der hinterher in de Spiägel löegscht, denksch s isch eini üsem Wachsfigürekabinett vu de Madame Tussot, wu dich alöegt.
Also wänn ich mers richtig iberleg, nai ich will kei Shopping-Queen wäre, im Läbe nit.
Adjee mitenand
saits Rénate