Monat: Dezember 2019

De Gango

„Ich gang go Iikaufe“ het mi Mann geschtern gsait. „Bringsch Milch mit, s langt glaub ich nimmi fir de Kaffee morne Morge.“ hab ich em gsait. „Basst“ un schu isch er furt gsi. Wu er zruck kumme isch het er alles elai in de Kiählschrank g’rüümt. Hoppla, was isch mit em bassieärt?  Meischtens lit s Zigs nur hi un meint, dass ich des mache sott, wil ich jo mi bstimmti Ordnung hab un er nit falsch mache will.

Hit emorge söech ich nooch de Milch. Gfunde hab ich e Gugele Wurscht un eini mit Käs. So ungfähr drei Pfund War, aber kei Milch.

„Hesch dü kei Milch g’holt?“ hab ich en gfrogt. „Nai, wurum, s isch doch noch do.“ het er gmeint. „Ebe nit, nur noch e Bitzlili un säll isch glaub ich süür wore, wil irgende Dildapp d Milch dusse stoh loh het bi dere Schwiäli un der Dildapp bin nit ich gsi.“

Wänn ich ebbis nit liide kann, deno ischs schwarze Kaffee. „Gohsch dü jetz go Milch hole?“ hab ich do so frejndlig wiäs noch gange isch, gfrogt.

„Ich bin doch nit de Gango“ ischs zruck kumme. „Ich hab au nit gsait Gang go Milch hole, sondern hab dich gfrogt, ob dü jetz go Milch hole go wottsch, wil ders geschtern vergesse hesch. Des isch d Höfligkeitsform, im Hochditsche sait mer do: Würdest du bitte Milch einkaufen gehen? Konjunktiv zwei oder Futur zwei, wenn dr verstohsch, was ich mein. Gang go Milch hole isch de Imperativ, also d Befehlsform, hesch des kapiärt? D Befehlsform wird glich bildet wiä s eifach Präsens, also d Gegewartsform, diä normal, ohni Häckmeck, also nit verwechsle mit Konjunktiv eins. Wenn dü jetz zöem Beispil saisch: Er heb mords einer im Käner gha, wil dü nit weisch, ob des wirklig eso gsi isch, isch des e Möglichkeitsform, aber so häts si kenne  nooch drei große Biär un viär Virtili.“

„Gang mer doch ewäg mit dinere megliche Präfektivform!“ het er deno gmeint. Des hab ich eso nit stoh loh kenne: „Präfektiv gits nit, s git Imperativ oder Präteritum  un  des isch d Vergangeheit, also des was wirklig rum isch, baschta. Dü bisch geschtern ikaufe gange un hesch d Milch vergesse. Dü miäscht jetz sage: Liebling, ich vergaß gestern Milch einzukaufen. Aber das mache ich jetzt geschwind.“ Des het natirlig nit gsait, gar nit het er gsait, nur e mords Schlurbe zooge un isch devu dackelt. Zruck kumme isch er mit Fitmilch! Des derf doch nit wohr si. Weller Daifel het en denn do gritte? Mir hän immer Vollmilch, immer, immer, immer, no niä hämmer des wiß gfärbt Wasser gsoffe. Er heb halt e schlechts Gwisse gha wäge de vile Wurscht un dem hüffe Käs, wu er kauft het, do het er Kalorie spare well, aber doch nit an de Milch im Kaffee! S isch mer nit anders ibrig blibe, wiä sälwer losgoh un Milch kaufe. Ich hab mich fir extrafetti mit 3,8 %-prozentigig entschide.

Adjee mitenand

saits Rénate